Big step out of my comfort zone

Hola,

Donderdag is het dan ineens zover; om zes uur stap ik in het vliegtuig naar Madrid om vervolgens door te vliegen naar Lima en Cusco. Al maanden weet ik dat ik dit ga doen, maar nu lijkt het toch ineens uit het niets zo ver te zijn.. De stress begint dan ook behoorlijk toe te slaan als ik denk aan alle dingen die ik nog moet doen. Om nog maar te zwijgen over alle ‘wat als …… gebeurt?!’-vragen die de hele dag door mijn hoofd schieten. Maar ondanks dat ik na het boeken dacht ‘Wat heb ik in godsnaam gedaan?!, Waarom ga ik alleen?!, Waarom ga ik niet lekker op een strandvakantie met vriendinnen?!’ begin ik er nu ook vooral heel veel zin in te krijgen. Ik ben zo benieuwd naar alles wat ik mee ga maken, alles wat ik tegen ga komen en hoe ik het ga vinden om zes weken écht alleen te zijn in een ver land.

Vrijdagochtend zal ik aankomen in Cusco, waar ik zal worden opgehaald door een Nederlandse projectleider. Hij zal me ook naar mijn gastgezin brengen waar ik de eerste drie weken zal verblijven. Het gastgezin bestaat uit een moeder met drie zoons. De eerste drie weken ga ik Spaanse lessen volgen (die ik hard nodig heb, want veel verder als ‘Hola, me llamo Karlijn. Soy de Holanda’ kom ik nog niet ) en daarna zal ik vier weken vrijwilligerswerk gaan doen in het wees-/kindertehuis Aldea Infantil.

Ik heb me voorgenomen om iedere week iets op deze blog te schrijven zodat degene die willen weten wat ik meemaak dit hier kunnen lezen en ik het zelf ook allemaal beter kan onthouden!

Nu wordt het snel alle laatste dingen regelen en mijn spullen pakken en dan ben ik klaar om te gaan! Het volgende bericht zal vanuit Cusco zijn! (AAH!!)

Abrazos,
Karlijn