voluntaria, mira!!

Hola chicos,

Ik zit alweer op dag 26 en de tijd begint te dringen! Dit weekend ga ik eindelijk macchu picchu zien en dat betekent meteen dat ik daarna nog maar 1 weekend in cusco heb!! Ik zou het hier nog veel langer vol kunnen houden, maar er zijn soms ook zeker dingen die ok op bepaalde dagen begin te missen. Vorige week had ik dan ook een dag dat ik dacht 'jezus, moet ik hier echt nog vier weken blijven?! Nog vier weken iedere dag die eindeloze soep, nog vier weken iedere ochtend precies het goede punt vinden om de douche warm te krijgen (wat hier op de millimeter aankomt), nog vier weken je tanden moeten poetsen met mineraalwater en nog vier weken hopen dat het eten van die dag niet iets schokkends is.' Gelukkig heb ik dit echt maar een dag gehad en is dit nu weer omgeslagen in dat ik me iedere dag beseg dat ik het hier zo ontzettend leuk heb en ik het niet beter had kunnen treffen. In mijn gezin zit ik helemaal op mijn plek en heb ik het heel erg naar mijn zin met de andere twee studenten. We hebben zo onze onderlinge lol over het eten en Doris de gastmoeder. Hoewel ik hier eigenlijk alles probeer te eten is het blijkbaar aan mijn gezicht wen gedrag wel te zien dat ik het niet weg krijg (we kregen dan ook allemaal de slappe lach toen ik al vijf minuten een stapel zat te maken van de erwtenprut om te doen alsof ik echt wel gegeten had). Op een of andere manier krijg ik van de vieze dingen ook altijd het meeste...
Ondertussen ben ik ook begonnen op mijn project in het weeshuis. Ik sta vier weken in hetzelfde weeshuis met 9 kindjes (8 meisjes en 1 jongetje). De leeftijd varieert ongeveer van 4 tot 10 jaar denk ik. Toen ik op mijn eerste dag binnenkwam werd ik door alle kinderen aangevlogen en waren ze de rest van de dag niet meer los te krijgen van mijn haar. Na uren trekken, vlechten en nat maken had ik het wel gehad en voortaan doe ik mijn haren dus vast als ik naar het project ga. Hoewel ik me soms een beetje nutteloos voel en moeite heb met de taal van de kinderen (de kinderen praten heel snel en ook in een eigen taaltje) merk ik heel goed dat de kinderen het zo leuk vinden als ik kom. Iedere keer komen ze naar me toe om te knuffelen, kruipen ze op schoot en willen ze allemaal tegelijk dat ik naast ze kom zitten. Ze noemen me 'voluntaria' en de hele dag door wordt en 'mira (kijk!)' naar me geroepen en wordt de zoveelste puzzel of tekening aan me laten zien. Ik ben me dan ook gaan beseffen dat het gewoon mijn bijdrage gaat zijn dat ze extra aandacht krijgen en iemand hebben om mee te spelen. Mijn indruk van de toestand van de kinderen is wel positief. De kinderen dragen goede en schone kleding en krijgen veel te eten. Veel hebben wel slechte tanden en littekens, dit is waarschijnlijk uit de tijd dat ze nog niet in het weeshuis woonden. Het enige wat wel heel erg ontbreekt is speelgoed. Voor de familieleden die me hebben gesponsord; jullie geld gaat dus zeker goed terechtkomen!
Sinds gisteren ben ik klaar met mijn spaanse lessen. Wat mij betreft precies het goede moment want zat me ontzettend te irriteren aan het tempo van sommige medeleerlingen (regelmatige werkwoorden van dag 1 horen in de derde week echt niet meer zo moeilijl te zijn..) en aan de docente die na iedere korte uitleg aan iedere student persoonlijl vroeg 'claro?', waardoor we weer vijf minuten verder waren. Mijn laatste les was individueel en ontzettend leuk. We hadden de hele tijd de slappe lach, wat soms wat ongemakkelijk was als ik al lang gestopt was met lachen en de docent nog vijf minuten doorging..
Verder doe ik hier in mijn weekend hele leuke dingen; dit weekend ben ik gaan raften, ziplinen en naar de dierentuin (in nederlanfse termen; kinderboerderij op een hele hoge berg) geweest wat echt ontzettend gaaf was! Doordeweeks gaan we vaak uiteten (even een break vaan het niet-westerse eten) en stappen. De mannen dansen hier op stap ok allemaal, wat in de meeste gevallen heel erg leuk is. Toch is het voor de europese meisjes niet altijd even leuk als de zoveelste peruaan je vastgrijpt om te dansen en denkt dat het nornaal is je overal te betasten. Daarnaast is het hier heel normaal om op de bar te dansen,opzich geen probleem, maar wat mij betreft is compleet naakt op de bar dansen een beetje overbodig (maar misschien is dat mijn nuchtere nederlandse instelling?!).
Net als vorige week gaan me hier steeds minder dingen opvallen, maar hier toch nog een paar terugkomende dingen;
- de mensen van hier lopen niet met tissues rond maar met hele wc rollen (je bent hier dan ook 24/7 verkouden
- vruchtensappen worden hier verkocht in plastic zakjes ( wat mij persoonlijk niet heel praktisch lijkt)
- in het gastgezin wordt alles voor ons opgediend en als je je lepel of vork neerlegt wordt het bordt onmiddelijk weggehaald (ik heb er dan ook de gewoonte van gemaakt om haar zo snel mogelijk voor te zijn en het bord net onder haar hand weg te grijpen om me niet een of andere slavendrijver te voelen)
- de telefoon gaat hier CONSTANT, de radio staat altijd aan en doris praat niet maar schreeuwt (voor ons heel prettig, want doris is om zes uur al op)

Vanmiddag ga ik weer naar mij project en later uiteten en naar de bioscoop!
Volgende week horen jullie meer; hasta proxima semana!